భాష లేదు ఆ సంతోషానికి..

ఆలోచనలని  ఆవిష్కరించే

అక్షరాలు ఉన్నాయేమో గాని,

అనుభూతులని వ్యక్తీకరించే 

సాధనాలే  లేవు..ఉన్నా  సంపూర్తి  కాదు..

మనసెపుడూ  మనకో పజిల్..

మాటలెపుడూ కావులే, దానికి సింబల్..

భాష లేదు ఆ సంతోషానికి..

భావం సరిపోదు దాని విషాదానికి..

కన్నులు పలికినా, 

దాన్ని కాంచే తత్వముండాలి గా..

మౌనంలోనూ మనల్ని అర్ధం చేసుకునే 

ఓ ప్రియ నేస్తం ఉండాలి కదా..

అందుకే ఎన్ని రాసినా నాకు సంతృప్తి లేదు..

ఏం చేసినా నాకు ఆ స్నేహ హస్తం రాదు..

**************************

written by BODDU MAHENDER

at 11:32pm 19.12.2012