కండ్ల ముందే ,
కలలన్నీ మాయమవుతున్నాయి ..
ఆశలన్నీ అడుగంటి పోతున్నాయి ..
కన్నీటి కాల్వలు విస్తరించిపోయి ..
కార్చే నా కన్నులను చూసి వెక్కిరిస్తున్నాయి ...
స్నేహాల హేళనలు ,
మళ్లీ వినవస్తున్నాయి ..
అవమానాల మేళాలు ..
మళ్ళీ శృతి కలిపాయి ..
వేదన ,రోదన వెంటపడి తరుముతున్నాయి ...
నిరాశ నను కప్పేందుకు ,
పరుగు పరుగున వస్తోంది ..
నీ ఆశ చచ్చిందని..
చెప్పకనే చెప్పడానికి ..
నీ బ్రతుకింతే అని ,
ఎగతాళి చేయడానికి ..
మళ్ళీ ఓడిపోయా ..
మళ్ళీ ..మళ్ళీ ఓడిపోయా ...
ఒక గుడ్డి దీపపు వెలుగులో ,
లోకాన్ని చుడదామని ప్రయత్నించి ..
ఓడిపోయా ..
నా నడకలో వెలుతురు తోదవుతుందని ,
భ్రమించి ,ఓడిపోయా ..
రేపు అనేది వచ్చినా ,
మబ్బు కమ్మి మసక తొలగలేదు ..
రాత్రి వేళ పట్టిన గ్రహణం ,
నేడు అమావాస్య అయి జాబిలిని విడువలేదు ...
అందుకే ...
మళ్ళీ ఓడిపోయా ..
మళ్ళీ మళ్ళీ ఓడిపోయా ..
జీవిత గమనం లో ,
నడవ లేక , నా తోడు లేక ..
కలిసిరాక , కాలం కుదరక ..
నిలువునా నేను కుప్ప కూలా ...
నిర్జీవుడిగా ఎక్కడో ,
ఓ కటిక చీకటిలో ఒంటరిగా మిగిలా ..
*********************************
written by ME,
at 5:25am 21.12.2011
******************************
Gone-flitted away..
Taken the stars from the night and the sun from the day..
Gone, and a cloud in my Heart..
No comments:
Post a Comment